دوستی های کودکانه و نحوه برقراری ارتباط کودکان با هم سالان خود، یکی از مشغله های اصلی والدین است. در موارد بسیاری والدین از این موضوع نگران هستند که فرزندشان با چه کسی دوست است و چنانچه از رابطه ای خشنود نباشند، سعی می کنند تا مانع آن شوند. البته این نگرانی تا حد زیادی به جا و منطقی است. چرا که دوستان می توانند تاثیرات زیادی را بر رفتار و سرنوشت افراد بر جای گذارند. اما برخورداری فرزندان از روابط دوستی مناسب می تواند سهم مهمی در سلامت روانی کودکان داشته باشد.

تحقیقات و مطالعات بسیاری نشان داده اند که داشتن دوست و تعلق داشتن به گروه همسالان، در ارتقای سلامت روانی افراد موثر است و موجب می شود تا فرد این توانایی را پیدا کند تا از موقعیت های دشوار زندگی، راحت تر عبور کند و در نهایت زندگی موفق تری داشته باشد.

آنچه مشخص است اینکه هر کسی به داشتن دوست نیاز دارد چرا که ممکن است در زندگی شرایطی به وجود بیاید که خانواده نتواند به حمایت فرد بپردازد و در این شرایط، حمایت دوستان می تواند عامل مهمی برای فرد باشد. پس این عمل درست نیست که برخی از والدین مانع از دوستی های فرزند خود می شوند وبا این اقدام، فرصت های زیادی را از فرزند خود دریغ میکنند. هرچند نباید این مساله را هم از نظر دور داشت که فرایند دوست یابی هم، فرایند کم دردسری نیست.

بسیاری از کودکان در روند دوستی های خود با مشکلات بسیاری روبرو می شوند و یا در برقراری ارتباط مشکل پیدا میکنند و این باعث ایجاد حس ناامیدی و نوعی یاس در آنها می شود.

احتمالا شنیدن این جمله از زبان بچه ها که "هیشکی منو دوست نداره و با من دوست نمیشه" برای والدین ناراحت کننده و غم انگیز است. ادامه مطلب...

یکی از مهم‌ترین و حساس‌ترین دوران زندگی هر فرد دوران کودکی اوست و شخصیت آینده‌اش در همین دوران پایه‌گذاری می‌شود و ممکن است بر اثر کوچک‌ترین سهل‌انگاری در امر تعلیم و تربیت کودک، به شاکله شخصیت او آسیب‌های جبران‌ناپذیری وارد شود. بویژه دوران خردسالی کودک که بسیار حساس، مهم و باارزش است.

در همین دوران است که شخصیت اجتماعی و اخلاقی کودک شکل می‌گیرد و او در این دوران بسیار مهم بتدریج با صفات نیک و بد آشنا می‌شود و راه و روش آینده‌‌اش را مشخص می‌کند. او همچنین در این دوران خوبی و بدی، محبت و خشونت، انسان دوستی و دشمنی، سخاوت و بخل‌ورزی را می‌فهمد و می‌آموزد؛ بنابراین مهم‌ترین شیوه تربیت کودک، ارتباطی است که والدین با کودک‌شان برقرار می‌کنند و نیز توجهاتی است که به کودک دلبند‌شان دارند. از سوی دیگر هر کودکی با ویژگی و خوی و صفت خاصی پا به عرصه هستی می‌گذارد. برای نمونه بعضی از بچه‌ها سخاوتمند و خیرخواه هستند و به طور ذاتی دوست دارند به افراد نیازمند کمک کنند، ولی بعضی از بچه‌ها این خصلت را ندارند. این نکته مهم است که یک پدر و مادر آگاه و با تدبیر باید علت بخیل‌بودن کودک خویش را شناسایی و بموقع از این صفت ناپسند جلوگیری کنند و نهال انساندوستی و نیکوکاری را در نهاد فرزندشان پرورش دهند.

کودک، اعمال و رفتار پدر و مادرش را معیار خوبی و بدی قرار می‌دهد و از آنها الگوبرداری می‌کند. در واقع کودک به اعمال و رفتار آنها نگاه می‌کند نه به گفتارشان؛ بنابراین اگر می‌خواهید فرزندی مهربان، انساندوست، خوش‌اخلاق، نیکوکار و سخاوتمند داشته باشید، باید خودتان چنین باشید.

اگر می‌خواهید فرزندانی نیکوکار و باسخاوت داشته باشید، به نکات ذیل توجه کنید: ادامه مطلب...

چارخانه را از همه بهتر بازی می کرد. همیشه برنده بود مخصوصا این اواخر.
از وقتی جشن تکلیف برایش گرفته بودند، به جای بلوز و دامن چین دار با چادر نمازش می آمد بازی.
وقتی سنگ می انداخت و روی خانه ها لی لی می کرد، احساس می کرد فرشته ای شده که بال هایش را تکان می دهد.
چادرش که در باد به پرواز در می آمد، به خودش می بالید.

برگرفته از افسران

پیامبر خدا صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله‌‌وسلّم می فرماید:

چه خوب فرزندانی هستند دخترانِ با حجاب. هر کس یکی از آنها را داشته باشد، خداوند آن را برای وی پوششی از آتش دوزخ قرار می دهد و هر کس دو تا داشته باشد، خداوند به خاطر آنان، او را وارد بهشت می سازد و اگر سه دختر یا مانند آن خواهر داشته باشد، جهاد و صدقه ای استحبابی از او بر می دارد.

همواره نهادهایی وجود داشته اند و دارند که هر عضو جامعه، به ویژه نسل های نورس ارزش ها، باورها، مهارت ها، دانش ها را از آنها فرا می گیرند و تحت تأثیر فرآیند آن نهادها، تربیت می پذیرند که آن نهادها عبارت اند از:

1 - نهاد خانواده که از قدیمی ترین نهادهای بشری است و مهمترین هدف و کارکردش تربیت فرزندان است.

2 - دین که مجموعه برنامه ها و رهنمودهای الهی است برای چگونه زیستن آدمی.

3 - آموزش و پرورش که با پیچیده شدن مشاغل و حرفه ها در جوامع به وجود آمده است.

4 - سازمان های رسانه ای که با پیشرفت فنون و علوم در چند دهه اخیر پا به عرصه وجود گذاشته و با پدیده هایی همچون ماهواره و اینترنت از شتاب بیشتری برخوردار شده است.

  ادامه مطلب...

دختری با اطاق مرتب

به طور کلی مسئولیت پذیری یعنی قابلیت پذیرش و به عهده گرفتن کاری که از کسی خواسته شده است. البته مسئولیت با وظیفه تفاوت دارد، وظیفه کاری است که یک نفر به دیگری محول می کند و باید حتما انجام بگیرد. اما وقتی از کسی خواسته می شود مسئولیتی را بپذیرد، باید برای او کاملا مشخص شود موضوع درخواست چیست و در برابر به عهده گرفتن آن، چه چیزی به دست می آورد.

مسئولیت پذیری ویژگی هایی دارد که در ادامه به آنها می پردازیم:

* نکته بسیار مهم درباره مسئولیت این است که اجباری برای پذیرش درخواست وجود نداشته و در واقع مسئولیت، انتخابی آگاهانه است؛ درست مثل قراردادی نانوشته که همه اجزای آن برای طرفین مشخص است.

ادامه مطلب...