بولدوزر قاتل، فخرفروشانه گذشت

بیشترین سهم کمک­های نقدی و غیرنقدی آمریکا در مقایسه با سایر کشورهای کره زمین تقدیم اسرائیل می­شود. این «متحد» آمریکا روزی ده میلیون دلار از محل مالیات­های آمریکاییان را می­بلعد. اما جرج بوش حاضر نشد جنایت سربازان اسرائیلی را محکوم کند. کنگره نپرسید چرا مالیات­های ما باید صرف کشتن شهروندان آمریکایی بشود. تنها کلامی که دولت اسرائیل در پی مرگ راشل کوری به زبان آورد یک «اظهار تأسف» خشک و خالی بود و بس؛ دردناک تر این­که همه تقصیر­­ها را به گردن او انداختند و وزارت خارجه آمریکا حتی یک قدم برای تحریم­ دیپلماتیک اسرائیل برنداشت. 
کافی است مورد مشابهی در دیگر کشور­ها اتفاق بیفتد تا رسانه­های ما روزها، ماه­ها و سال­ها واقعه مذکور را زنده نگاه دارند و هزاران شرح و تفسیر و تحلیل تولید ­کنند. ماه­ها از قضیه

«چاندرا لوی» شنیدیم و سال­ها از دانشجویان «تیان آن من». مرگ دلخراش راشل کوری تنها دو روز در رسانه­ها منعکس شد. غیر از روزنامه­های ایالت واشنگتن عملاً هیچ رسانه دیگری در پیگیری این جنایت- درباره مراسم ختم و یادبود او در غزه که با دخالت تانک­های اسرائیلی به هم خورد، درباره عبور فخرفروشانه و با استهزاء بولدوزر قاتل از کنار مراسم، درباره مزاحمت نیروهای  اسرائیلی برای آمبولانس حامل جنازه راشل، و درباره مجوز ندادن به والدین او برای سفر به فلسطین، گزارشی منتشر نکرد. 
راشل، پیام و آثار و پیامدهای مرگش عملی غیر قابل قبول و مغایر با اصول اخلاق و وجدان است. سکوت ما به معنای چراغ سبز به اسرائیل است تا کشتار غیر نظامیان، معترضین و

دختران جوان را تشدید ­کند. فردای کشته شدن راشل، ارتش اسرائیل نُُه غیر نظامی فلسطینی از جمله سه کودک را کشت. 
بار اول نیست که آمریکایی­ها به­دست اسرائیلی­ها تلف می­شوند. نیروهای اسرائیلی در نهم مارس 2002 یک زن آمریکایی 21 ساله را در حالی که کودکش را در بغل داشت کشتند. او دورگه فلسطینی - آمریکایی بود و به گمان من انعکاس نیافتنی مرگ این زن در رسانه­ها به سبب رگ فلسطینی­اش بود. 
نیروهای اسرائیلی در هشتم ژوئن1967 به ناو آمریکایی USS Liberty حمله کرده، 34تن را کشتند و 172 نفر را نیز زخمی کردند. گویی اتفاقی نیفتاده است! این واقعه را دفن کردند و در

هیچ یک از کتاب­های تاریخ یا گزارش­های مربوط به خاورمیانه حتی اشاره­ای به آن نرفته است. به خانواده­های قربانیان مبلغ ناچیزی بابت مرگ پسران، شوهران، برادران و پدرانشان پرداختند. اسرائیل بعد از چند سال سردواندن بالاخره خسارت کمی به آمریکا پرداخت.
این سخن مورخان است که اسرائیل متعاقب حمله به ناو آمریکایی به این نتیجه رسید که هر گاه و به هر نحوی بخواهد بدون ترس از کیفر یا عواقب منفی، دستش برای کشتن و معلول کردن نظامیان آمریکایی باز است.
 مجله سوره 27